اثربخشی آموزش الگوی برنامه ریزی درسی مبتنی بر خود نظم دهی و پاداش بر کاهش اضطراب امتحان دانشجویان

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش الگوی برنامه­ریزی درسی مبتنی بر خود نظم­دهی و پاداش در کاهش اضطراب امتحان دانشجویان بود. روش: روش پژوهش شبه ­آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و جامعه آماری کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی مراجعه­کننده به مرکز خدمات روان­شناختی و مشاوره دانشگاه شهید بهشتی بود. با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس از میان آن­ها 32 دانشجو، 16 دختر و 16 پسر بر اساس نتایج مصاحبه تشخیصی و نمره­های پرسش­نامه اضطراب امتحان فریدمن و بنداز-جاکوب (1997) انتخاب و به­صورت تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه جایگزین شد. الگوی برنامه­ریزی درسی مبتنی بر خود نظم­دهی و پاداش زیندر و ماتیوس (2005) در قالب شش جلسه مشاوره تحصیلی هفته­ای یک جلسه به­مدت 60 دقیقه در گروه آزمایش اجرا شد. یافته­ها: نتایج نشان داد تفاوت گروه آزمایش در نمره کلی و ترکیب ابعاد سه­گانه اضطراب امتحان در مقایسه با پیش­آزمون و گروه گواه معنی­دار، و اثرپذیری دو مؤلفه خطای شناختی و تنیدگی به میزان قابل توجهی، بیشتر مربوط به مؤلفه تحقیر اجتماعی است. نتیجه­گیری: برنامه آموزش الگوی برنامه­ریزی درسی مبتنی بر خود نظم­دهی و پاداش روش مؤثری است که از طریق اصلاح و کنترل خطای شناختی و تنیدگی دانشجویان تا حد قابل­توجهی سطح اضطراب امتحان دانشجویان را کاهش می­دهد.   کلیدواژه­ها: اضطراب امتحان، برنامه­ریزی درسی، پاداش، خود نظم­دهی.